کد مطلب:295043 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:215
نامگذاری حضرت عیسی در قرآن
حضرت مریم علیهاالسلام كه یكی از چهار زن معروفت بهشتی است و سرور زنان عصر خود معرفی شده است، [1] ازدواج نكرده بود، اما خداوند اراده می كند كه حضرت مریم علیها السلام، بدون همسر گزیدن باردار
گردد. حضرت مریم علیهاالسلام، پیش از آنكه مادر پیامبر گردد، دختر پیامبر نیز بود و در میان مردم دارای ارزش و موقعیت مهمی بود. به همین دلیل، چون مردم از بارداری او اطلاع یافتند، او را سرزنش كرده و از خود راندند.
خداوند، فرشتگان را به ملاقات بانوی عفیفه، حضرت مریم علیهاالسلام می فرستد. فرشتگان از طرف خداوند به حضرت مریم علیها السلام بشارت می دهند: خداوند فرزندی به او خواهد داد كه نامش «مسیح بن مریم» است، در دنیا و آخرت صاحب مقام و شخصیت و از مقربان درگاه خداوند خواهد بود.
«و اذ قالت الملائكه یا مریم ان اللَّه یبشرك بكلمه منه اسمه المسیح عیسی ابن مریم وجیها فی الدنیا و الاخره و من المقربین، [2] .
(به یاد آورید) هنگامی را كه فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را به كلمه ای (وجود با عظمتی) از طرف خودش بشارت می دهد كه نامش «مسیح، عیسی بن مریم» است، در حالی كه در این جهان و جهان دیگر صاحب شخصیت خواهد بود و از مقربان است.» [3] .
موقعیت حضرت مریم علیهاالسلام در این زمان، یك موقعیت بسیار بحرانی است. او در اضطراب و نگرانی شدیدی به سر می برد، لكن از آنجایی كه نامگذاری پیامبران به عهده ی حضرت حق می باشد، در این موقعیت بحرانی، خداوند اسم مولود آینده را مطرح می نماید و سنت الهی خود را به انجام می رساند.
[1] بحارالانوار، ج 43، ص 26، ر 25.
[2] سوره ي آل عمران، آيه ي 45.
[3] برگرفته از تفسير نمونه، ج 2، ص 413.